/Un pauc per azard trapèri lo blòg de Catarina, Ara es artista pintre Malgrat son andicap .
Erèm totes doas dins la meteissa institucion quand l'escòla èra pas encara en mesura d'aculhir totes los enfants de la republica. Mercé al capitani del centre aquel òme que voliá ésser amiral, mas a agut un mes avant la poliomieliti. Avètz donat vòstra vida pels enfants..vos devèm fòrça degun vos a pas jamai oblidat.
Passèrem doas annadas ensems.
Totes doas volián pas ségre çò que l'institucion aviá previst. La causida èra simpla , lo secretariat, non, causida impossibla per ieu quin anuèg!!!
escotatz, dins la vida solament vòstra enveja...e non pas l'opinion dels autres pretenduts coneisseires, expérts...
Es totjorn plan de seguir un camin que Roma non agacha, coma o escriguèt lo poèta. E puòi, tant que de causir, perqué pas un camin bartassièr. E puòi perqué un camin, la libertat d'anar per òrta e de s'engarrigar...
RépondreSupprimerTornaràs trapar lo camin de la fac ara qu'as tornat trapar lo camin dau blòg?